Kjo zonë me pishat e larta dhe me lartësinë e Bukanikut, përbën një dëshirë më vete për ta frekuentuar.
Liqenet e vegjël, uji i bekuar dhe dëbora, përbëjnë më tepër se një zonë turistike. Kjo përbën edhe të fshehtën që tërheq turizmin, aq të dëshiruar për banorët, pasi kjo do të thotë pasurim dhe komoditet.
Përfundimi i rrugës automobilistike dhe asfaltimi i saj ka bërë që për 20 minuta të prekësh bukuritë e tij.
Komuna e Gjinarit përbëhet nga fshatrat: Gjinar, Lleshan Valesh, Pashtresh, Derstile, Lukan, Sterstan, Xibresh, Maskarth, Kaferr, e Pobrat. Gjithsej kjo komunë ka 5100 banorë. Me shumë dashamirësi ata të afrojnë në ato pak ambiente çlodhëse që kanë krijuar vetë.
Pika turistike është frekuentuar gjatë gjithë stinëve të vitit, por më tepër në ditët e nxehta të verës.
Gjinari cilësohet si një nga pikat më të preferuara të Elbasanit, e cila është në një lartësi rreth 800-1000 metra mbi nivelin e detit.
E veçanta e Gjinarit është se ai dallon nga të tjerat për nga klima dhe resurset e veta natyrore, duke të ofruar një turizëm permanent, si gjatë verës, ashtu edhe në dimër. Krahas kënaqësisë, kur shkel në këto anë, një vlerë jashtëzakonisht të madhe ka Gjinari edhe si zonë kurative, sidomos për ata që vuajnë nga mushkëritë. Ajri këtu është i pastër, plot oksigjen.
Në pamundësi për investime të mëdha nga ana e pushtetit lokal, në këto vite ka lulëzuar turizmin familjar si një risi që ka sjellë interesin e banorëve për ta zhvilluar këtë zone dhe për ta bërë destinacionin kryesor jo vetëm shqiptar, por edhe ndërkombëtar.
Turistët e huaj tani janë të shumtë dhe kryesisht janë holandezë dhe gjermanë që frekuentojnë këto shtëpi mikpritëse, po kështu ka edhe turistë grekë, të cilët vijnë së bashku me emigrantët për pushimet e fundvitit ose për pushimet e verës.
/e.g/afp.al
